Er is een wet in de natuurkunde dat ons vertelt: Energie kan niet gemaakt of vernietigd worden. Deze wet heeft de wet van behoud van energie. Het totaal aan energie kan niet veranderen tenzij er energie wordt opgenomen uit de omgeving of de energie wordt afgegeven aan de omgeving.

Dit betekent dat wij met onze proef alleen kunnen laten zien of het model van Bowman echt werkt. Wij hebben door dat je energie niet kan maken en zullen wij de motor zelf wat energie moeten geven om hem te laten werken. Dit zal niet eeuwig zo door kunnen gaan want het geeft energie af aan zijn omgeving omdat hij gaat draaien. Vandaar dat wij ook aandacht zullen besteden aan het uitleggen van wat een perpetuum mobile is. Voor onze proef gebruiken we de magneetmotor van Bowman, hij beweerde dat zijn magneet motor drie maanden heeft gedraaid en toen op hield door het demagnetiseren van de magneten.

Wat is demagnetiseren?

Demagnetiseren betekent dat het magnetischveld van de magneet weg genomen is. Dit komt doordat de ordeverstoord in de domeinen, ze komen in een willekeurig patroon te liggen. Dit kan ontstaan door bijvoorbeeld de tempratuur van de magneet te verhogen en vervolgens de magneet af te laten koelen wanneer hij in de oost-west richting ligt. Maar ook door ruw omgaan met de magneet of door de magneet in een spoel te plaatsen, waar een wisselstroom doorheen loopt. Als je de stroom tot nul verlaagt, verdwijnt de magnetische eigenschap. Hetzelfde gebeurt ook door de magneet uit een spoel te halen, waar een wisselstroom doorheen gaat.

Waarom de Bowman magneetmotor?

Wij kozen hiervoor omdat wij willen bewijzen dat het nooit zo geweest kan zijn dat zijn motor 3 maanden heeft gedraaid. Dat is onmogelijk als je leest hoe de motor is gebouwd omdat ze dan uit het niets energie kunnen maken, dit is tegen de wet van behoud van energie.

Wat is dan precies een perpetuum mobile?

Een perpetuum mobile betekent als je het letterlijk vertaalt “een ding dat eeuwig beweegt”. Hiermee wordt niet bedoelt dat het eeuwig zal blijven draaien, dat kan gewoon echt niet. Nee, hiermee wordt bedoeld dat deze machine arbeid zou kunnen verrichten zonder dat er energie in wordt gestopt.

Wat verwachtten wij van deze motor?

Wij verwachtten op het zelfde resultaat te komen als vele natuurkundigen voor ons: namelijk dat we de wet van energie behoud nog eens zullen bevestigen en zullen laten zien dat dit apparaat niet werkt zonder hulp, je zult er dus echt energie in moeten stoppen om het te laten bewegen.

Het verhaal over Bowman’s magneet motor:

Figuur 14: Ligging Sherman Oaks

Er was eens een elektroningenieur, oké het was ergens in 1954. Carl C. Lienau heette hij, op een dag was hij op bezoek bij familie in Californië.  Toen hij te horen kreeg dat Lee Bowman uit Sherman Oaks (een plaatsje dicht bij Los Angeles, ten noorden van de rijkelui’s wijk Bel Air in Los Angeles) opzoek is naar investeerders. Hij zocht deze mensen om geld te geven voor het ontwikkelen van zijn motor (de die hij goed bewaart in een kist). Als je de kist opent zie je dat de machine een 8 bij 10 bij 5 inch model is, gemonteerd op een halve inch dikke aluminium plaat. Dus geen plek om batterijen te verstoppen.

Samen werkten ze hard aan de motor en lieten de motor zo ook proef draaien. De machine draaide met 4 inch pounds per halve seconde per rotatie, dat hield de machine 15 minuten vol tot Bowman hem stop zette en de motor bekeken werd door Lienau. Lienau was erg onder de indruk van de machine en was niet in staat om het verschijnsel te verklaren. Bowman vroeg patent aan op het apparaat, maar dat werd afgekeurd door het patent bureau omdat het gezien werd als een perpetuum machine.

Toen Bowman’s motor toch gepresenteerd werd, was Bowman al vijfenzeventig. Volgens sommige mensen heeft hij toen hij overleed de opdracht gegeven zijn motor uit elkaar te halen en die begraven te hebben op verschillende plekken in Californië.

Proef 1:

Benodigdheden: 16 magneten, plankje van 20x10, 3 latjes van 15x4x1.8 2 schijven met een diameter van 4cm en 1 schijf van 8cm, 3 stukken schroefdraad M4 van ongeveer 10cm. 15 M4 bouten, lijmpistool, 6 pluggen waar het schroefdraad net door past.

Werkwijze:

1. Boor in het midden van de schijven een gat, zodat de schijf aan het schroefdraad bevestigd kan worden.
2. Boor op gelijke hoogte een gat bovenin de latjes. Van de pluggen moet het bovenste gedeelte worden afgesneden en deze druk je dan (1 aan elke zijde) in de net geboorde gaten.
3. Bevestig de latjes nu op het plankje. De schijven moeten elkaar ongeveer een cm overlappen.
4. Op de kleine schijven lijm je 4 magneten zoals aangegeven in de afbeelding. Op de grote schijf lijm je de overige 8. Zorg ervoor dat de magneten van de kleine schijven de magneten van de grote schijf afstoten.
5. Bevestig nu de schijven aan de latjes. Om ervoor te zorgen dat de schijven kunnen draaien maar niet losdraaien moet je aan 1 kant 2 moeren vast draaien tegen elkaar. De grote schijf behoort ook in het midden. De ruimte tussen de magneten/schijven moet ongeveer een cm blijven.

Figuur 15: bouwtekening Bowman motor

Evaluatie proef 1: De 1^e proef met de bowman motor liep uit op een mislukking. We konden het niet voor elkaar krijgen de schijven te laten draaien. Zelfs 1 schijf met de hand draaien leverde Geen resultaat. Dan draaide een andere schijf kort mee (een paar magneten) of totaal niet. De magneten zouden er genoeg kracht voor moeten hebben gehad. Dat de schijven niet heel licht konden draaien is een mogelijkheid waardoor er maar een paar magneten van de schijf mee draaiden en vervolgens niet verder ging.

Dat de motor zonder energie van buiten zou werken hadden we voor de proef al als onmogelijk gehouden, maar met een zetje of een beetje hulp dachten we het toch voor elkaar te krijgen. Zoals net verteld is. Zelfs met energie toevoeging wil het motortje niet lopen.